YAZ KIZIM

- “Yaz kızım, taraflar arasında şiddetli geçimsizlik yaşandığı ve uzlaşma sağlanamadığı için boşanmalarına karar verilmiştir.”

Kocaman salonda kimbilir kaç kere verildi böyle kararlar. Nasıl oluyor da evlenmek için heyecandan gözüne uyku girmeyen çiftler kendini mahkeme salonunda buluyor. İlk buluşmalar, isteme merasimleri, nişan, düğün, balayı derken şimdi boşanmak için hakim karşında olmak…

Melih ve Neslihan da mahkeme salonundan ayrılırken şaşkınlardı. İlmek ilmek ördükleri yuvaları tek celsede dağılmıştı. Çocukların velayeti annelerine verilmiş, babaları da tatillerde yanına alabilecekti.

Neslihan, hem rahatlamış hem de kendini boşlukta gibi hissediyordu. Sürekli tartışmaların odağında kalmak onu çok yormuştu. İş

yerindeki yoğun günlerinde çocuklarla vakit geçiremediğinde Melih'in evde olması içini rahatlatıyordu. Ancak her geç gelişinde uzun uzun tartışmalar çekilmez bir hal almıştı.

Çocukların da bu durumdan olumsuz etkilendiğini fark ediyordu ikisi de. Kızı ve oğlu tartışma başlayınca odalarına gidip kapılarını kapatıyordu. Her gün aynı konunun açılmasından herkes sıkılmıştı. Zeynep, kulaklığını takıp ders çalışırken, Kerem odasında içini çeke çeke ağlıyordu.  Herkesin olaylara verdiği tepki kendi mizacına göreydi.

Bütün bu olaylardan kendini sorumlu tutmaya başladı Neslihan. İşyerinde bu kadar yoğun olunca ailedeki dengeler şaşmaya başlamıştı.  Çocuklarla tatile gitmeye karar vermişti ki tam yola çıkmadan Melih ile tartışmışlardı. Çünkü Melih, annesini de getirmek istemişti. Neslihan, işlerini yoluna koymak üzereyken şimdi böyle bir şeyi kaldıramayacağını düşündü.

- “Melih, bu tatili baş başa geçirelim diye planladık. Sende biliyorsun annen ile çok fazla muhabbetimiz olmadı. Neden böyle bir şey yaptın, ne gerek vardı bu kadar strese?”

- “Bak Neslihan, yıllardır sen yoğunsun diye ben ailemi eve davet edemiyorum. Bitmek tükenmek bilmeyen iş temponun içinde ailen senin için ne ifade ediyor?”

-”Sen, baştan benim yoğunluğumu bilerek kabul ettin bu evliliği. Şimdi beni suçlamaya çalışman haksızlık değil mi? Oturduğumuz evi, kullandığımız arabaları, çocukların okullarını tek maaşla karşılamak mümkün mü?”

Böyle devam eden tartışmalar günden güne uzayıp gidiyordu. Neslihan artık ne yapacağını bilemez bir haldeydi. Bardağı taşıran son damla ise Melih’in annesiyle olan telefon konuşmasıydı.

- “Annecim, seninle de başka zaman gideriz tatile.”

- “Ne oldu oğlum, karın olacak kadın istemedi beni değil mi?”

-“Hayır annecim, başka bir problem var. Senide problemlerimize ortak etmek istemedim. Biraz zamana ihtiyacımız var.”

- “Ben sana demiştim, bu kız sana göre değil diye.  Sen evine düşkün, ailesi için fedakarlık yapan bir babasın. Karın da ancak kariyer peşinde koşsun. Bak yine söylüyorum, Neriman halanın üst kattaki kız halen bekar. Ayrıldığın gün haber salarım onlara.”

- “Anne konuyu hep aynı yere getirip durma. Biz birbirimizden farklıyız sadece. Yoksa Neslihan çocuklarına, evine çok düşkün. Ona çok haksızlık yapıyoruz galiba. Bedel ödediği bir işten vazgeçmek öyle kolay olmaz.”

Bütün konuşmalar hopörlerden dışarı geliyordu. Neslihan duymamak için çabaladıysa da başaramadı. Kulaklarına inanamıyordu. Daha evliyken bile oğluna gelin arıyordu kayınvalidesi.

Günlerce kafasında rüzgar esiyordu sanki. Kendi kendine soru soruyor ama cevaplarını bulamıyordu.

İnsan neden bir insandan hoşlanmaz? Hiç olumsuzluk yaşamadıkları halde neden insan insana gıcık olur ki? Gerçekten birbirini tanıyabilir mi insanlar?

Peki tanıdıkça mı severiz, sevdikçe mi tanırız?

 

===

Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerle yarını şekillendiren bir gerçeklik ilmidir. Bireylerin problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.

 

“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi” programlarıyla mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara stratejiler sunar.

 

 

 ===

 

“Milyarlarca insan içinde, “bir” kişinin ne önemi olabilir ki?

 

Bunun cevabını o “bir” kişiye sorun!”

 

Yahya Hamurcu