8 SANİYEMİZ VAR

Yine kitaplığı karıştırıyordum… Eski kitaplar, eski defterler… Tam elime bir defteri aldım ki arasından bir sayfa düştü. Defter felsefe defterim, düşen yaprak da bir ödev kâğıdı… Öğretmenim çok beğenmiş ve notun yanına bir şeyler yazmıştı…

Her saniyeni en iyi şekilde değerlendirmek için önce hayattaki amacını bulmalısın.

Sen buldun mu?

Çok seviyordum öğretmenimi ve onunla ders işlemek, sorular bulmak ve sonra cevaplamak çok keyifliydi. Hala kulaklarımdaydı sesi;

“Çocuklar ‘Hayatta soru yoksa cevap da yoktur’ ve sorduğunuz sorular o kadar önemli ki. Çünkü o soruyu merak eder, o soruyu önemser, o soruya doğru yol alırsınız” derdi.

Ne kadar da doğru söylemiş öğretmenim…

Hayata ne sorduysam onun cevabıyla meşgul oldum.

Lise sondayken üniversite sınavı için ne yapmam gerektiğini sorup onun cevabını öğrenip ona göre çözümler oluşturmuştum.

Üniversiteyi bitirmeden yazılım şirketlerinde stajlara başlamıştım. Çünkü okul bitince ne yapmam gerektiğinin sorusunu kendime sorup çözüme yönelmiştim. O soruyu sorup onu sorun haline getirmemiştim. Ne gerekliyse sebeplereoluşturmuştum.

Çünkü ne kadar ekmek o kadar köfteydi :) 

İş hayatında ne kadar emek verirsem ne kadar tecrübeli olursam o kadar hızlı giriş yapabileceğimi görmüştüm.

Evlenirken bile bu kafadaydım. Evet, evlenmek istiyordum ama niye? Evlilikteki amacım neydi? Bu adamdan ne istiyordum ve en önemlisi kendimden ne bekliyordum? 

O yüzden daha evlenmeden önce eşime sıralamıştım neden evlenmek istediğimi ve neler istediğimi ve ona neler verebileceğimi… Yirmi yıldır da en ufak atışmamızdabile hemen söylerdim “Ben sana söylemiştim” diye. Çünkü sorularımız ve cevaplarımız belliydi.

Şimdi burada sadece bu kâğıda bakıp nelerin nelere sebep olduğunu düşünüp öğretmenimi bir kez daha sevgiyle yâd ettim.

Yazdığım kompozisyonu okumaya başladım…

Bu dünyada sekiz saniyemiz var. Peki, biz bunu farkında mıyız?

Güzel soru sormuşum bir lise öğrencisi olarak…

O zamanlar öyle hemen internete yazıp cevabını bulamıyorduk. O yüzden mutlaka bir bilene sormak bir kütüphaneye uğramak lazımdı. Ama şimdi kolay… Hemen telefonumdan yazıp neye göre hesaplandığını okudum.

Güneşin bir tam dönüşü dünya yılı ile 220 milyon yıl sürüyor. Yani güneşin bir yılı dünya yılı ile 220 milyon yıl demek oluyor. Basit bir orantı ile dünyada 70 yıl yaşayan bir insanın ömrü, güneş yılına göre sadece 8 saniye sürüyor.

Hesaplaması şöyle; ‘Dünya güneşin etrafındaki dönüşünü bir yılda tamamlıyor. Yani 365 günde… Yani 365 tane 24 saatte, 31 milyon 536 in saniye de… Bu rakam dünyanın güneş etrafındaki 1 dönüşünün süresi. Ve yaklaşık ortalama insan ömrü güneş yılıyla hesaplamaya göre sadece sekiz saniye bu dünyada kalıyor ve gidiyor.

Başka bir yerde;

Bir insanın ortalama 73 yıllık ömrü güneş zamanı ile 8 saniye 3 salise, hepsi bu kadar! Bu 8 saniyenin 2 saniyesi çocukluk gençlik, 4 saniyesi evlilik iş hayatı vs. ile 2 saniyesi de yaşlılık, ihtiyarlık ve pek tabii belin bükülmesi, dizlerin tutmaması, ellerin titremesi, zaman zaman hafıza kaybı... Yani desteğe muhtaç bir hayat ile geçip gidiyor.

O anda saymaya başladım. Bir… İki… Üç… Dört… Beş… Altı… Yedi… 

Ve sekizzzz…

Bitti… ‘Ne kadar kısaymış’ dedim içimden…

Peki, bu süreçte hocamın sorusuna cevap vermiş miydim?

Hayatta neyi amaç edinmiştim?

Düşününce tek bir cevap buldum.

Neyi neden yaptığını bilen, gerçeklerin peşinden koşan ve her zaman doğru soruları sormaya çalışan biri oldum.

-İyi ve doğru tek midir?

-Gerçek olan ve beni dünümden daha mutlu ve başarılı yapan şeyler nelerdir ve ben ona nasıl ulaşabilirim?

-İyi bir insan nasıl olunur ve bu bana ne sağlar?

Sorularım uzayıp gidiyordu…

Çünkü insan yaşadığı müddetçe merak edip soru sorup cevap arar. Mesele doğru soruyu sorup onun peşinden meraklanmak ve yol almaktır. Yolculuk sırasında hep bir önceki deneyimlerden yararlanmak da en akıllıcası…

Ve şimdi anlıyorum ki benim öğretmenim bunun en güzel örneklerinden biriymiş.

Bir düşünün bakalım çocuklar…

Soru yoksa cevap yok ama soruyu sormak içinde ne yapmak lazım? Bilincimiz açık bir şekilde düşünmek lazım…

Veya saçma sapan soruların peşinden koşmamak için… Bu kız beni seviyor mu? Şu yakışıklının sevgilisi var mı? O kırmızı ayakkabıyı nasıl aldırırım bizimkilere? Ödevi yapmasam da ne bahane uydursam hocaya?

Bu arada bilincin açık olması sadece gözünüzün açık olması değil…

Bakmak varrr bakmak var… Bir de baktığını görmek var… Hadi bakalım haftaya baktığınız yerlerde neler gördüğünüzü anlatan bir yazı yazın da keyifle cevaplandıralım. Benden soruyu sormak sizden cevaplamak…

Buyrun sorunuz… ‘Baktığımızı görüyor muyuz gerçekten?’

İnsanoğlunun gerçeği görüp gerçek sorusunu sorması ne kadar zorlaştı değil mi?