VAR MISIN BU BAYRAM NİYET TAZELEMEYE?

Beyza son günlerde çok mutsuzdu. Sabahları kalkmakta zorlanıyor hatta alarm çaldıkça daha da yatağa gömülesi geliyordu.

Kafasında sürekli dolaşan düşünceler yüzünden yüzü hep asık… Hatta gülümsemesi bile sanki dokunsan ağlayacak gibiydi… 

Günlük planlar yapıyor ama planları yapamadıkça daha da kendini bırakıyordu…  Her gece yeni bir ‘Beyza’ yı hayal ediyor ama her sabah yine eski Beyza’yla uyanıyordu.

Evet… İnsanın hayatta bir amacı olmalıydı. 

Peki; şu dönemde ne oluyordu da insanlar, ellerinde her imkâna sahipken amaçlarından ve hedeflerinden uzaklaşıyordu?

Beyza’nın annesi Perihan Hanım, onun bu haline çok üzülüyordu. Kızı gibi o da gençliğinde zorluklarla mücadele etmiş;  ilkokulu köyde, liseyi ilçede, üniversiteyi büyükşehirde okumuştu… Bir köy çocuğu olarak imkanları az olmasına rağmen yılmamıştı. Hayallerinin, hedeflerinin peşinden gitmişti. Başarmıştı da… Hayat, iş, evlilik, çocuk derken de yıllar yılları kovalamış, bu günlere gelmişti…

Evet, o da zorlanmış o da umutsuzluğa düşmüştü. Ama çok çabuk toparlanabilmişti… Çünkü niyeti belliydi… Bu hayatta hep daha iyiye, güzele doğru yol almaktı amacı… 

Tabii ki yolda ayağı tökezlemiş ama hiç pes etmemiş hep kalkmayı yola devam etmeyi tercih etmişti… Ama her zaman çözüm için bir yolun olduğunu biliyor ve inanıyordu…

Ama bugünlerde kızı annesinin yaşadığı sıkıntılardan çok azında bile çok mutsuz çok umutsuz oluveriyordu...

 İşte tam da yine kızı için ne yapabiliri düşünürken Beyza karşısına geçip;

-Anne,  ben yine bu günlerde kendimi çok yorgun ve motivasyonsuz hissediyorum. Ne yapacağımı da bilemiyorum. Sana bakıp kendimden daha da utanıyorum… ‘Her imkânın elinin altında ve sen daha neyi bekliyorsun’ diyorum ama bir türlü ilk adımı da atamıyorum. 

İsteğimde mi net değilim yoksa ilk adımı atmaya mı üşeniyorum? Bilmiyorum… Söylesene annecim,  sen bu kadar işin arasında hiç mi yorulmuyorsun? Bu zamana kadar beni, babamı ve tabii ki kendini nasıl idare ettin? Bizi ve kendini nasıl mutlu ettin? Hiç mi pes etmedin? Hiç mi tükenmişlik sendromu yaşamadın? Nasıl başarıyorsun bunu? 

Perihan Hanım kocaman bir gülümsemeyle;

-Güzel kızım, ‘Niyet’ nedir biliyor musun?”

-“Niyet mi, anne?” diye sordu Beyza.

-Evet… Niyet… ‘Niyet sadece namazın başındaki ‘Niyet ettim ALLAH rızası için namaz kılmaya’ demek için değil, değil mi?  Niyet her şeyin başıdır. Niyet, insanı netleştiren, hedefine yönelten ve ilk adımını attırandır. İnsan eğer niyet ederse, kendisi de ve çevresini de mutlu edebilir. Niyeti olursa, hayattaki yönünü bulması kolaylaşır. Hatırlıyor musun kızım, sana küçükken Hz. İbrahim ve Hz. İsmail’in kurban hikâyesini anlatmıştım.”

-Evet, hatırlıyorum anne...

-Hani o hikâye de Hz. İbrahim’in bir isteği vardı ya RABBİnden… Hatırlıyor musun? Hz. İbrahim ne istemişti RABBİnden? 

-Bir evlat istemişti, değil mi anne? 

-Peki, onu neye karşılık istemişti? 

-En değer verdiği, en sevdiği şeyden vazgeçmesine karşılık...  

-Yani Hz. İsmail,  Hz. İbrahim’in hem kabul olan duası hem de duasına karşılık vazgeçtiği şey olmuştu, değil mi? Peki, Hz. İbrahim en sevdiği şeyden vazgeçti mi?”

-Evet anne… Oğlu Hz. İsmail’den vazgeçmiş ve onu RABBİ için kurban etmiş ve sonra ALLAH onun bu samimi vazgeçişine karşılık ona oğlunu bağışlamış ve bir koç indirmişti… Değil mi?

-  Peki, güzel kızım… Bu olayda baba ve oğul nasıl bir tepki vermişti? Duruşları ve niyetleri nasıldı? Net miydi? Ne isteyip, neden vazgeçtiklerini taa ilk başından beri biliyorlar mıydı? 

Peki, sonrasında bu vazgeçiş onlar ve bizim için ne olmuştu? Peki, bu onlar için kötü bir şey miydi?  Yoksa bize ve onlara bayram mı olmuştu?”

-Annecim… Ne güzel sorular sordun… Gerçekten bir şeyin en başından itibaren doğru karar verirsek ve niyetini alırsak onun için yapacağımız şeylerde çok netleşir ve kolaylaşır.

Çünkü insan niyetini alınca ilk adımını da atmış oluyor. Benim gibi yataktan sürünerek kalkmıyor. ‘Bugün canım bir şey yapmak istemiyor’ bahanesine düşmüyor.  Değil mi annecim…

-Evet, güzel kızım…  O yüzden hayatta emek vermek istediğin şeyler için önce doğru niyete sahip olmalısın. Seni dününden daha mutlu ve başarılı yapacak bir niyete…  Ve bu niyet için neleri yapıp, nelerden feragat edebileceğini bilmelisin. 

O yüzden hayatta ne kadar doğru niyetler alıp, ne kadar doğru seçimler yapıp, ne kadar doğru vazgeçişler yaparsan o kadar gerçek başarı ve mutluluğa ulaşabilirsin. Tıpkı Hz. İbrahim ve Hz. İsmail’in hikâyesi gibi. 

İnsanı hedeflerine ulaştıran ve dününden daha mutlu eden şey, vazgeçişlerdir… Çünkü her vazgeçişinle hedefine daha çok yaklaşırsın…

 Perihan Hanım tatlı tatlı nasihatlarını sıralarken eli masanın üzerindeki kurabiyeye doğru uzandı ve muzipçe;

-Ben şu kurabiyeleri senin önünden alayım da senin kilo verme niyetini bozmayalım değil mi kızım? dedi göz kırparak…

-Hem bu kalori bombası senin zayıflama sürecindeki küçücük bir vazgeçişin olsun ki istediğin sağlıklı bir bedene sahip olabilesin, değil mi güzel kızım?

 -Öyle annecim öyle… Keşke hayattaki her vazgeçişlerimiz de bu kadar küçük olabilse… Ama önümüzde vazgeçişin, kurban etmenin bayramı var… Bu insan olarak neleri başarabileceğimizin en güzel öykülerinden biriyle bize ikram edilmiş bir bayram… İnşALLAH anlayıp, yaşamımıza uygulayabileceğimiz bir sürecin başlangıcı olacak bir bayramımız olsun…

-Aminnn güzel kızım… Tamam, o zaman…  Var mısın niyet tazelemeye… Var mısın hayatta her ne amacımız varsa onun için doğru vazgeçişleri bulabilmeye?”

-Varım annecim varım… Niyet ettim kendim için doğru niyetler edebilmeye… Niyet ettim doğru şeylerden vazgeçmeyi öğrenmeye…