SORUN NEREDE?

 

SORUN NEREDE?

Hani beş çayı hazırladığın misafirine tabaktakileri bitirince doymadıysanız hepsinden var ekleyebilirim deriz ya. 

Çocuğa ayırdığımız vakitte onla oyun oynarken akşam pert olmuş vaziyette çocuklar oyuna doydunuz mu artık. Hadi eve gidelim deriz ya. 

Adam eşinin avm de kıyafetlere baktığını görünce bir doymadın etek elbiseye. Dolapta yer kalmadı der ya…

Tıpkı bunun gibi insan her ulaştığı şeye bu kez son diyerek doyduğunu zanneder. 

Tabaktaki son tatlıyı yedikten sonra bir daha yemecegim çok şiştim demesi gibi. 

Bu son artık dolabım taştı daha kıyafet almam demesi gibi. 

Arkadaşlarla da muhabbete doydum. Bir daha böyle kalabalığı çekemem demesi gibi. 

İş yerinde ben yöneticiliğe doydum bir daha görev verseler yapmam demesi gibi..

Aslında hepsi insanın birer zannı. İnsan bunları söyler ama yine canı tatlı ister. 

Yine düğünde de giyecek hiç kıyafetim yok deyip yeni şeyler alır. 

Yine derdini anlatacak bir arkadaş arar. 

Yine iş yerinde insanları idare edecek bir yönetici olmak ister.

İnsanın istekleri aslında hiç bitmez. Bitmesin de zaten. İnsanı harekete geçiren istekleridir. Ama bu istekler hiçbir zaman doyuma varmayacak. İnsan doyduğunu zannedecek. 

Tıpkı sofradan kalktıktan birkaç saat sonra tekrar acıkması gibi. 

Yirmi tane dairesi olan yetmiş yaşındaki emekli amcanın yeni daire için tekrar borca girmesi gibi. 

Otuz çift ayakkabısı olan genç kız gibi. 

Yıllar boyu ülke ülke gezerek tatil yapan kadın gibi.

İnsanı istekleri yönetemezse problem de buradan başlar.

O zaman ne yapmalıyım?

Mesele küçük imkânlarla maksimum tat almak. 

Mesele doymak değil, doyum becerisine sahip olmak. Çünkü insan bu dünyada doyacağını zanneder. 

İnsan şu evi alıyım tamam der. 

Çocuğumu okutayım daha bir şey istemem der. 

Şu ikinci evi de alayım çocuğuma kalsın der. 

Bir yıl boyunca çalıştım şu tatile gideyim dinleneyim ister. 

İnsanoğlu ister de ister. Ama elde edince de doymaz. Hep tatmin olacak bir şey arar. 

Yetmiş yaşında amca şu arsayı alalım ilerde çok değerlenir diye yatırım yapmak ister. Elindeki evden tatmin olmaz.

Olması gereken bir miktar eksiklik. 

Eksikliği kıyafet alabilecekken almamak, en pahalı oyuncağı alabilecekken almamak, restoranı olup üçüncü şubeyi açabilecekken açmamak, gücüm varken gücümün üstünü örtmek, güzelliğim varken üstünü örtmek… İ

insanoğlu, hiçbir zaman doymayacak çünkü doyum henüz bu dünyada yaratılmadı…

https://deneyimseltasarimogretisi.com/