ÖGRETEN KİM?
Çocuk ailenin meyvesidir.
Emanettir, nimettir, salih ameldir, kapanmayan amel
defteri ve en önemli öğretmenlerden biri, imtihan sebebidir.
Anne-baba olmak,
hayatımızın en önemli ve en derin deneyimlerinden biridir.
Ancak, çocuk yetiştirmek sadece fiziksel ihtiyaçlarını
karşılamakla değil, aynı zamanda onların ruhsal ve duygusal gelişimine de
katkıda bulunmakla ilgilidir. Çocuklar, içtenlikle sundukları cevaplar ve
davranışlarla, bize hayatın derinliklerinde önemli dersler öğretirler.
Bir gün oğlumla yemek masasında konuşurken artık, 7
yaşına girdiğini ve istediği bir vakit namazını kılabileceğini söyledim. Hiç
sebebini nedenini sormadan kabul etti. Bu kadar hızlı geri dönüş beklemiyordum
açıkçası. Niye kılıyor muşum? Yapmak zorunda mıyım? Vs. gibi sorular
bekliyordum.
-Peki, hangi namazdan başlamak istersin sen seç dediğim
de bana,
-Yatsı namazını kılmak istiyorum anne dedi.
-Aaa çok güzel bir seçim oğlum bende olsam yatsıdan
başlardım sanırım peki neden yatsı namazı aklına düştü dedim.
-Namaz kılıp yatacağım anne, namazımı kılıp yatmış
olurum. Ya ölürsem dedi!
7 yaşındaki bir çocuğun böyle bir cevap vermesini
beklemiyordum açıkçası, ben oğluma annelik değil o bana evlatlık yapmış oldu.
Şimdi bunu kendimi övmek, aaa bakın ne güzel çocuk yetiştiriyorum demek için
anlatmadım ya da oğlumun ahlakını zekâsını öne çıkartmak değildi maksadım… Bu
zaten bütün çocukların, bütün yaratılmış insanların yaratılışında verebileceği
cevaplardı. Bizler çocukları terbiye ettiğimizi zannederken onlar verdikleri
cevap ve yaptıklarıyla bize aslında nasıl bir öğretmen olduklarını biraz
detaylı algıladığımızda ortaya çıkıyor.
Hz İbrahim öyküsünde güneşe, yıldızlara bakıp Rabbine
ulaşması tabi ki çok kıymetli. Vay be ne kadar takva sahibi bir peygamber
deriz. Aslında bu ayetlerin bize aktarılması belki de bizim için bir aynadır.
Bakın Hz. İbrahim gibi siz de Rabbinizi bulabilirsiniz… İnsanoğlunun meyilli
Allah’ı bulmaya yönelimlidir. 7 yaşındaki bir çocuk normal bir ses tonu ile
olması gereken şey buymuş gibi bir ifade tarzı ile sorulara cevap vermesi
öğretilmiş bir şey olamazdı. Çocuklara dokunmadığımızda aslında doğru ve
faydalıyı bulmaya eğilimleri var.
Çocuklar, saflıkları ve içtenlikleriyle, bizlere yaşamın
gerçek değerlerini hatırlatırlar. Onların verdiği cevaplar ve davranışlar,
sıklıkla karmaşık yetişkin dünyasında kaybolmuş olan basit ama değerli
gerçeklikleri yansıtır. Bir anne olarak, çocuğumla yaptığım birçok konuşma ve
etkileşimde, onun içten cevaplarıyla beni şaşırttığını ve derin düşüncelere
sevk ettiğini gördüm.
Anlatacaklarımdan çok anlatmayacaklarıma odaklanmak
anneliğin en zor tarafı olduğunun farkına vardım.
Deneyimsel Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya yönelik stratejiler öğreten bir ilimdir.
İnsanın daha
mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.
İnsanoğlu, yeryüzünde var olduğunda
En büyük dostu ve düşmanı hiç değişmedi:
Aynadaki kişi
Tek başına yapabileceğini keşfet
Yahya Hamurcu
12 Yorumlar
Rabbini bulmaya meyledecek çocuklar yetiştirmek ve desteklemek ümidiyle …
YanıtlaSilHer geçen gün çoçuk yetiştirmenin zorlaşdıgı bu dönemde çok kıymetli bir yapı olmuş Elinize saglık
YanıtlaSilKim kime öğretiyor Herkesin birbirinden öğreneceği var…
YanıtlaSilÇok içten samimi bir yazı olmuş ellerinize sağlık
YanıtlaSilÇocuklar da bize anne baba olmayı öğretiyor
YanıtlaSilinsanoğlu fıtrat olarak doğruları yapmak üzere programlanmıştır. çocuklarımızı kendilerine bırakırsak onlar doğruları yaparlar. bozulmalarının en buyuk sebebi ebeveynlerdir. Allah doğruları görebilmeyi nasip etsin.
YanıtlaSilÇocuklar ebebeynlerin söylediklerinden çok yaptıklarını modeller. Örnek ebebeyn olmak niyetiyle.
YanıtlaSilDüşünebilen , telefonla algısı kapanmamış çocuklar yetiştirebilmek nasip olsun.🤲
YanıtlaSilMaşallah. Ebeveyn olarak uygun ortamı sağlamak ve onu bozmamak. Ne güzel ders
YanıtlaSilBöyle bir dönem de insan çocuklarını nasıl koruyacağını şaşırıyor insan
YanıtlaSilOlmuşu bozmak ta, yine ancak insandan beklenirdi :)
YanıtlaSilEmeğinize sağlık
YanıtlaSil