ACİL KAN ARANIYOR
"Ameliyata girecek bir hasta için acil kan aranıyor. Kan vermek isteyenlerin kan merkezine müracaat etmesi önemle duyurulur."
Çocukluğundan beri hastane bahçelerinde beklerken hep bu anonsu duyuyordu Mithat.
Yerinde duramayan bir çocuktu ve kendinden büyük çocukların peşinden koşarken başına gelmeyen yoktu. En son bir araya gelmelerinde kocaman bir çınar ağacına çıkıp dondurma yiyorlardı. Büyük olan çocuklar sırayla daldan aşağıya atladı. Mithat da onları görüp kendini aşağıya bıraktı. İşte ne olduysa o atlayıştan sonra oldu. Mithat büyük bir acıyla çığlık atmaya başladı. Etraftaki komşular sesi duyar duymaz ağacın etrafına toplandı.
Mithat ağlamamak için kendini sıkıyordu ama acısı dayanılabilecek gibi değildi. Babası haberi alır almaz koşarak geldi. Mithat'a karşı ayrı bir düşkünlüğü vardı çünkü ilk göz ağrısıydı. Acil ameliyata alınan Mithat, sargılar içinde ameliyattan çıkınca, babasının gözleri dolmuştu.
-"Aslan oğlum, hepsi geçecek, daha sağlam kalkacaksın ayağa."
-"Baba kolum çok acıyor, hep böyle ağrı mı olacak?"
-"Hayır oğlum, hiçbir ağrı sonsuza dek sürmez. Geçici bir dönem ağrıların olacak."
-"Sanki hiç bitmeyecek gibi geliyor bana."
-"Hayat hep iyi ya da hep kötü devam etmez. Bazen sevindiğimiz bazen üzüldüğümüz anlar olur. Bu yaşadığın olay sana ders oldu. Tedbirsiz davranmak üzüleceğin bir olaya sebep oldu. "
Aylar geçmişti bu olayların üstünden. Mithat'ın ağrıları dinmişti ancak kolunda bir gariplik vardı. Eskisi gibi kullanamıyordu kolunu. Tekrar doktora gittiklerinde alçıya alınan kolundaki kaslarının zayıflamış olduğunu öğrendiler.
-"Ne yapmamız gerekiyor doktor bey?"
-"Oğlunuza düzenli olarak kol egzersizi yaptırıp, kaslarını güçlendirmeniz gerekiyor. Ayrıca kemik suyu çorbası içmeli ki güçlenebilsin."
-"Duydun mu oğlum, bundan sonra spor ve beslenme konusunda daha dikkatli olmalıyız."
-"Tabiki babacım, sen yanımda bana destek olduktan sonra çabuk toparlanırım."
Aylarca süren egzersiz çalışmalarından sonra kolunu daha rahat kullanabiliyordu Mithat. Okulda öğretmenleri tarafından da destek görüyordu. Spor etkinliklerinde onun koluna uygun egzersizler yaptırılıyordu.
Haftasonları da inşaatlarda babasına yardıma gidiyordu. Balyozla tuğla kırmayı çok sevdiği için kırma işlerini Mithat’a veriyordu ustası. İş yaptıkça kolları güçleniyor ve kaslanmaya devam ediyordu.
Mithat, nihayetinde liseyi bitirmiş ve üniversite sınavına hazırlanıyordu. Aslında üniversite okumayı çok da istemiyordu. Çünkü elektrik tesisatı yapmak çok ilgisini çekiyordu. Babasını üzmek istemediği için elinden geldiğince sınava hazırlanmaya gayret ediyordu.
Sınava girmeye çok az bir zaman kala babasının işyerinden haber gelmişti. Babası iş kazası geçirmiş ve acil ameliyata alınmıştı.
İnsan kendi başına gelmedikçe bazı şeylerin aciliyetine ikna olamıyor. Şimdi iliklerine kadar hissediyordu, çaresizce beklemenin ne kadar zor olduğunu. Çünkü bu sefer babasının ameliyatı için acil kan aranıyordu.
Mezun olduğu okulundaki öğretmenlerinden yardım istedi. Acil durumlar için kan vermenin ne kadar kıymetli olduğunun öğrencilere de anlatılması için rica etti. Okul müdürü Mesut öğretmen Kızılay ile bir görüşme yapıp, okullarında kan bağışı kampanyası düzenletti.
Babasının en çok söylediği söz geldi aklına.
“Tedbir, tedbir alınacak şeyi ortadan kaldırır.”
Artık Mithat da bu kan bağışının gönüllüsü olmuş ve arkadaşlarını da bağış yapmaya davet ediyordu.
===
Deneyimsel Tasarım Öğretisi geçmiş deneyimlerle yarını şekillendiren bir gerçeklik ilmidir. Bireylerin problemlerini çözmeleri ve hedeflerine ulaşabilmeleri için ihtiyaç duydukları yöntemleri öğretir.
“Kim Kimdir”, “İlişkide Ustalık”, “Başarı Psikolojisi” programlarıyla mutlu ve başarılı olmak isteyen insanlara stratejiler sunar.
===
“Milyarlarca insan içinde, “bir” kişinin ne önemi olabilir ki?
Bunun cevabını o “bir” kişiye sorun!”
Yahya Hamurcu
0 Yorumlar