KEŞFET, CİLALA, PARLAT
Selim,
kırmızı uzaktan kumandalı arabasını çok seviyordu. Uzaktan kumandalı aracı kullanmaktan ise arabasının içindeki mekanizma onun ilgisini daha çok çekiyordu. Arabasının
kabloları kurcalıyor, söküp tekrar takıyor, saatlerce arabasıyla oynayabilirdi.
Selim
ilkokul ikinci sınıfı yeni bir okulda başlayacaktı. İlkokul birinci sınıfı,
çok zor geçmişti. Konuşmayı çok sevmeyen bir çocuktu, duygusaldı.
Bir
gün arabasını gizlice okula getirdi. Onunla teneffüste oynarken arkadaşlarından
biri, arabasının aynasını kopardı. Selim çok üzülmüştü ve arkadaşı ile kavga
ettiler. Öğretmeni olayı görünce onları ayırdı ve Selim’e bağırdı.
Selim
çok korkmuştu. Zaten içe kapanık bir çocuktu, bu olaydan sonra hepten içine
kapandı. Kekemelik başladı. Kelimeleri çıkarmakta zorlanıyordu. Zaten konuşmayı
sevmeyen Selim, şimdi ağzını bıçak açmıyor, konuşmak istemiyordu.
Okuma
yazmada öğrenememişti. Öğrenmeye de kendini kapamıştı. Öğrenme zorluğu da
yaşıyordu. Annesi ve babası onu ülkenin üniversite hastanelerinden birinin çocuk
psikiyatristine götürdü. Doktor Şükran Hanım onunla özel ilgilenmeye başladı.
Ancak terapiler pek işe yaramıyordu.
İkinci
sınıfta Dr. Şükran hanımın önerisiyle okulunu değiştirdiler.
Yeni
okulunun ilk gününde çok heyecanlıydı. Ürkek bakışlarıyla etrafına bakıyordu.
Suzan
öğretmen sınıfına gelen Selim'in durumunu öğrenince, hemen sınıfındaki
öğrencilerle konuştu. Selim'i aralarına almalarını ona kol kanat germeleri
gerektiğini anlattı.
Çocuklar
zamanla onu bağırlarına bastılar. Ona doğum günleri düzenlediler. Konuştuğunda
onu düzeltmeden, sabırla dinlediler.
Suzan öğretmen de ona gönüllü özel dersler verdi. Selim okuma yazmayı öğrendi.
Yavaş yavaş konuşması da düzelmeye başladı.
Günler
böyle ilerlerken, Suzan Öğretmenin bir gün telefonu çaldı. Arayan çocuk psikiyatrisi Prof. Dr. Şükran
hanımdı. Suzan öğretmene, “eğitilebilir öğretilemez tanısı”
olan bir çocuğa nasıl okuma yazma öğrettiğini sormuştu öğretmenin azimle bu
süreci yönetmesini ve başarısını kutladı.
Suzan
öğretmen, Selim’in diğer öğrencilerin seviyesine gelmesi için onunla ilgilemeyi
sürdürdü. Yaz tatillerinde dahi ona özel dersler verdi. Ortaokul sürecine
gelindiğinde Selim diğer arkadaşlarının seviyesine yetişmişti bile.
Liseyi
endüstri meslek lisesinde bitirdi. Orada motor bölümünü okudu. Sonra üniversiteyi kazandı. Otomotiv
mühendisliğini bitirdi. Meslek sahibi oldu. İşini hayatını kurdu.
Selim’in
çocukluktan gelen araba ve elektronik eşyalarla uğraşma merakı sebebiyle,
dedesi Selim’e hurda bir araba aldı. Yıllarca o hurda arabayı söktü yaptı. Arabaya modifiye eklemelerde bulundu. Hatta
çalıştırmayı başardı. İmkansız denileni
başardı.
Bunu başaramaz zannetmiyorum dedikleri zayıf noktasını güçlendirdi
Bazen, İnsanın kendini zor ifade ettiği veya ifade ederken zorlandığı alanlar vardır. Bunlar bizim dirençlerimizdir.,
Dirençlerimizi kırdığımızda hayatımızda seviye atlarız. Bu seviyeyi atladıktan sonra eskiden yaparken zorlandığımız konularda artık zorlanmadığımızı fark ederiz.
Bunları geliştirdikçe güçlenir insan. TV, tablet, bilgisayar oyunları bu alanları fark etmemize engel olur. O alanları keşfetmezsek tozlanır.
Yeteneklerimizin farkına dahi varamayız. Tozları ortandan kaldırdığımızda, parlattığımızda hayatımızda çok şey değişebilir...
Sen sadece kendini keşfet cilala parlat. Gerisinin akıp gittiğini göreceksin.
https://deneyimseltasarimogretisi.com/
Deneyimsel
Tasarım Öğretisi, geçmiş deneyimlerden yola çıkarak, geleceğimizi tasarlamaya
yönelik stratejiler öğreten bir ilimdir.
İnsanın daha mutlu, daha başarılı, daha iyi ilişkilerinin olması için yöntemler sunar.
"Kim Kimdir",
"İlişkilerde Ustalık"
"Başarı Psikolojisi" Programları ile bu amaca ulaşmayı sağlar.
İnsanoğlu, yeryüzünde var
olduğundan beri,
En büyük dostu
ve düşmanı hiç değişmedi:
Aynadaki
kişi
Tek başına neler yapabileceğini keşfet [Yahya Hamurcu]
23 Yorumlar
Her insanın diğer insanlardan farklı daha iyi yapabildiği yönlerini bulabilmesi onun hayatta fark atmasına sebep olabilir
YanıtlaSilYapamayacağınızı zannettiğin bir şeyi yapmak. İnsana büyüknbit ağırlık değil kuş gibi hafiflik veriyor..
YanıtlaSilDirençler aynı bir lavabonun tıkanıklıgına benziyor .İnsanın bu hayatta akıp gitmesini engelliyor Nasıl ki lavabonun tıkanıklıgını açtıgımız da sular akacaksa insanda dirençlerini kırdıgında yolları açılacak
YanıtlaSilVazgeçmek yok. Sabır, inanç çok önemli . Tebrikler
YanıtlaSilÇocukken yaşanılanlar kişinin tüm hayatını etkileyebiliyor: özellikle öğretmenlerin çok yapıcı olmaları gerek.
YanıtlaSilİnsan kendinden vazgeçmemeli
YanıtlaSilDers Niteliğinde emeklere sağlık
YanıtlaSilMüthiş bir hikaye
YanıtlaSilGerçek bir başarı hikayesi. Doğru olduğunu biliyorsak, yolumuza çıkan engellere aldırmadan devam etmeliyiz.
YanıtlaSilDönüşüm direnç kirmakla başlıyor. Hatırlattiginiz için teşekkürler 💐
YanıtlaSilEmeğinize sağlık hocam.Burada ciddi bir ekip çalışması var.İnanmak,vazgeçmemek ve en önemlisi sevgi.
YanıtlaSilYaaa, nasıl güzel bir hikaye, gerçek oluşu da nasıl yüreğe dokunur cinsten, Suzan öğretmen gibi öğretmenlerin çoğalması en büyük temennim 💕💕
YanıtlaSilYüreğinize sağlık, sizin gibi öğretmenlerin çoğalması dileğiyle🙏🙏
YanıtlaSilDoğru zaman doğru yer doğru insan lazım ki başarı artsın selimin hikayesindede bu üçü bir araya gelince hayatı doğru yere akmış , burada suzan öğretmen hayatın doğru yöne akması elinden geleni yapmış keşke her insan bir suzan öğretmen ile karşılaşsa
YanıtlaSilKaleminize sağlık özge hocam harika
YanıtlaSilÇok beğendim ön yargılı olmayalim
YanıtlaSilYaşanmış hikayeler güzelleştiriyor veya solduruyor yaşamı. Böyle güzel yaşanmışlıkları çoğaltmaya ve insanlarla paylaşarak teşvik etmeye ihtiyacımız var. 🤍🤍
YanıtlaSilÖğretmenin hem öğretebileceği konusunda kendisine , hem öğrenebileceği konusunda Selim'e güvenmiş olması ne kadar güzek sonuçlar doğurmuş, ne büyük kazanca dönüşmüş. Böyle bir öğretmenin yetiştirdiği sınıf ta elbette süreçte üstüne düşeni yapmış. Sevgi ve saygılarımla. Akif
YanıtlaSilBedel insanın şifasıdır ı farklı boyutta anlatmış, anlaşılabilir ve keyifli 🥰
YanıtlaSilBu gerçek hayat hikayesi beni çok etkiledi Suzan hanımcığımı da kızım özge'ciğim seni de kutluyorum sevgiler
YanıtlaSilÇok sıcak içi ısıtan bir hikaye
YanıtlaSilİlham verici bir hikaye. Böyle güzel öğretmenlerin ve ilham verici hikayelerin artması dileğiyle. Çok yaşayın Suzan öğretmenim.
YanıtlaSilHayatımızdan bazen vazgeçiyoruz, vazgeçmemiz gerektiğini ve yolumuza devam etmemiz gerektiğini birkez daha hatırlattınız, kaleminize sağlık
YanıtlaSil